ตางผีเตียว คือ ทางเดินของผีที่ผีต้องผ่าน ส่วนมากจะเป็นหลืบเป็นซอกเล็กๆ
ที่คนใช้ผ่านไปมาหาสู่กัน อย่างเช่นบ้านติดกันแต่รั้วกั้นไว้
แต่มีทางเดินเล็กๆไว้ไปมาหาสู่กัน บ้านทางเหนือบางบ้านจะอยู่ร่วมกันเป็นญาติครอบครัวใหญ่
จะใช้พื้นที่เดียว แต่จะสร้างบ้านหลายหลัง เขาเรียกเป็นโพ้ง โพ้งหนึ่งจะมีบ้าน 3หลังขึ้นไป บางทีมี 5-6 หลัง แล้วแต่ญาติเยอะไม่เยอะ
ปู่ย่าตายายจะแบ่งมรดกให้ลูกหลานเป็นที่ดินผืนหนึ่ง ให้แบ่งกัน แต่คนเหนือไม่ทำรั้วกั้นเพราะเป็นญาติๆกัน
แต่ถ้าผิดใจกันทะเลาะกันรุนแรง ก็มักจะทำรั้วกั้นกัน
แต่บ้านที่อยู่ข้างในสุดจะออกยาก ต้องทำทางเล็กๆไว้ออก
ทางนั้นส่วนมากก็คือทางผีเตียว
บางทีทางผีเตียวไม่ใช่แค่ทางเล็กๆเสมอไป ผีอาจจะเดินไปมาได้ทุกทาง
แต่ถ้าไปกั้นทางเดินของผีไปล้อมรั้วปิดทางเดินของผี ก็มักจะประสบเคราะห์ร้ายกัน
อย่างเช่นเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ บ้านลุงคนหนึ่งชื่อลุงคำ
บ้านอยู่ติดกับถนนใหญ่ หลังบ้านลุงคำมีบ้านอยู่อีกหลายหลัง
เพราะโพ้งนั้นเป็นเครือญาติใหญ่ มีประมาณ 5หลังและบ้านทั้ง 5
หลังนี้เคยมีคนตายแล้วทุกหลัง เวลาจะออกมาถนนใหญ่เขาจะออกมาทางซอยด้านข้าง
ด้านหลังบ้านลุงคำ มีรั้วกั้นแต่ก็มีทางเล็กให้เดินออกมาได้ เป็นทางลัดออกถนนใหญ่
คนที่อยู่หลังบ้านลุงคำก็ชอบออกจากทางเล็กๆนั้นเป็นประจำเพราะขี้เกียจอ้อมออกซอย
อยู่มาวันหนึ่งลุงคำนึกไงไม่รู้เอาอิฐมาก่อตรงทางเดินเล็กๆนั้น ปิดไม่ให้คนเดินผ่านไปผ่านมา สงสัยคงรำคาญ พอวันรุ่งขึ้นลุงคำเป็นไข้ขึ้นสูงมาก ไปหาหมอได้ยามาทาน 2-3 วันก็ไม่ทุเลาลง อาการยิ่งหนักไปเรื่อยๆ ไปหาหมอหมอบอกว่าเป็นไข้ธรรมดา ก็สงสัยว่าทานยาแล้วไม่หายไข้ไม่ลดลงเลย ลูกลุงคำเลยตัดสินใจพาลุงคำไปหาหมอดูร่างทรง ทางเหนือเรียกว่า หมอเมี่ย หรือ หมอเมื่อ หมอเมื่อทักมาว่าลุงคำไปปิดทางเดินของผี ซึ่งทางนั้นผีเดินผ่านกันเยอะ ให้ไปทุบออกซะ อีกวันต่อมาลูกลุงคำก็ไปทุบออก อาการของลุงคำก็ค่อยๆหายเป็นปรกติก เรื่องนี้เป็นความเชื่อของคนโบราณ คนโบราณเวลาจะสร้างบ้านก็มักจะสร้างทางเดินแคบๆไว้ไปมาหาสู่กันเสมอ ถ้าลูกหลานผิดใจกันถึงกับขั้นล้อมรั้วกั้นกัน ก็มักจะประสบโชคร้ายหรือโรคภัยไข้เจ็บตลอด
อยู่มาวันหนึ่งลุงคำนึกไงไม่รู้เอาอิฐมาก่อตรงทางเดินเล็กๆนั้น ปิดไม่ให้คนเดินผ่านไปผ่านมา สงสัยคงรำคาญ พอวันรุ่งขึ้นลุงคำเป็นไข้ขึ้นสูงมาก ไปหาหมอได้ยามาทาน 2-3 วันก็ไม่ทุเลาลง อาการยิ่งหนักไปเรื่อยๆ ไปหาหมอหมอบอกว่าเป็นไข้ธรรมดา ก็สงสัยว่าทานยาแล้วไม่หายไข้ไม่ลดลงเลย ลูกลุงคำเลยตัดสินใจพาลุงคำไปหาหมอดูร่างทรง ทางเหนือเรียกว่า หมอเมี่ย หรือ หมอเมื่อ หมอเมื่อทักมาว่าลุงคำไปปิดทางเดินของผี ซึ่งทางนั้นผีเดินผ่านกันเยอะ ให้ไปทุบออกซะ อีกวันต่อมาลูกลุงคำก็ไปทุบออก อาการของลุงคำก็ค่อยๆหายเป็นปรกติก เรื่องนี้เป็นความเชื่อของคนโบราณ คนโบราณเวลาจะสร้างบ้านก็มักจะสร้างทางเดินแคบๆไว้ไปมาหาสู่กันเสมอ ถ้าลูกหลานผิดใจกันถึงกับขั้นล้อมรั้วกั้นกัน ก็มักจะประสบโชคร้ายหรือโรคภัยไข้เจ็บตลอด
มีอีกเรื่องหนึ่งของผม
ตอนผมเป็นเด็กผมเลี้ยงหมาไว้ตัวหนึ่งตอนมันเล็กๆมันชอบหนีไปบ้านอื่นซึ่งผ่านทางแคบๆ
ทางนั้นเป็นทางผีเตียว ผมไม่รู้เลยเอาไม้แผ่นไปกั้นไว้ เพื่อไม่ให้มันออกไป
แม่ผมเห็นเลยต่อว่าผมให้เอาออก ทางนั้นเป็นทางผีเตียวเด๋วจะมีอันเป็นไป
ผมก็รีบเอาออกเลย แล้วผมก็กลัวไม่ผ่านทางนั้นอีกเพราะว่าเป็นทางผีเตียว
แต่คนก็ผ่านได้ผีไม่ทำอะไรให้ แต่ผมเป็นเด็กนี่เนาะก็เลยกลัว
