เมื่อสองสามปีที่ผ่านมาจังหวัดแพร่มีข่าวอยู่ข่าวหนึ่งว่า มีชาวบ้านออกไปต่อไก่(ล่าไก่ป่า) ถูกยิงด้วยอาวุธปืนแก๊ป กระสุนลูกโดดเข้าที่หน้าผาก 1 นัด และกระสุนลูกปายเข้าที่แขนซ้าย 1 นัดนอนเสียชีวิตในป่า ตำรวจสันนิฐานว่าคนร้ายคือพรานล่าสัตว์เป็นคนยิง โดยนึกว่าผู้เสียชีวิตเป็นสัตว์ ทำให้นึกถึงเรื่องอาถรรพ์ต่างๆของป่าที่ในอดีตที่ป่ายังอุดมสมบูรณ์ผู้คนอาศัยอยู่กับป่าเขาลำเนาไพร เรียกได้ว่า ทุกสิ่งอย่างสามารถหาได้จากป่า ทำให้มีความเคารพและปฏิบัติตามกฎของป่า
ความเชื่อต่างๆเกี่ยวกับป่าอยู่มากมาย เชื่อว่าดอยทุกดอย ป่าทุกป่าจะมีเจ้าป่าเจ้าเขาและวิญญาณอยู่จำนวนมาก เมื่อเดินทางเข้าไปในป่าอาจชน เหยียบย้ำ หรือทำผิดโดยที่เราไม่รู้ตัว ซึ่งอาจทำให้ดวงวิญญาณเจ้าป่าเจ้าเขาเหล่านี้ได้รับความเดือดร้อน และอาจจะจับเอาขวัญของเราไปหรือทำให้เราเจ็บป่วยได้ ดังนั้นจึงจะต้องทำพิธีกรรมขอขมาต่อดวงวิญญาณเจ้าป่าเจ้าเขา ,เชื่อว่าในหนองน้ำจะมีผีหรือดวงวิญญาณสิงสถิตย์อยู่มากมาย,เชื่อว่าในจอมปลวกนั้นมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์อาศัยอยู่ ล้วนแต่เป็นอาถรรพ์ของป่าและเรื่องเสือสมิงเป็นอีกเรื่องที่ได้รับการเล่าขานมากมาย เช่น เสือสมิงหรือผีปีศาจที่มีรูปร่างเป็นเสือโคร่งขนาดใหญ่ อาละวาดกินคนเป็นอาหาร เชื่อว่า เสือสมิงเกิดจากเวทมนตร์คาถาทางไสยศาสตร์ หรือเป็นเสือที่กินคนเข้าไปมาก ๆ แล้ววิญญาณของคนที่ถูกกินไปสิงอยู่ในเสือตัวนั้นจนกลายเป็นเสือสมิง เสือสมิงโดยปกติจะมีร่างเป็นคน แต่สามารถแปลงร่างเป็นเสือได้ในเวลากลางคืน และออกหาเหยื่อ เมื่อออกล่าเหยื่อจะแปลงร่างเป็นคนต่าง ๆ นานา เพื่อล่อลวง เช่น แปลงเป็นลูกเมียของเหยื่อ หรือแม้กระทั่งแปลงเป็นพระธุดงค์ก็มี หรือเชื่อว่าเสือสมิงเป็นเจ้าป่าเจ้าเขาหรือพระภูมิเจ้าที่ ที่ดูแลรักษาปกป้องป่า จึงมีความเชื่อและข้อปฏิวัติว่า ห้ามล่าสัตว์หรือตั้งห้างบริเวณที่เป็นโป่ง ซึ่งเป็นแหล่งที่เป็นที่ชุมนุมของสัตว์ป่า มีผู้ที่เคยพบเห็นเจ้าของโป่งในเวลากลางคืน อ้างว่า มีดวงตาสามดวง ตาดวงที่สามอยู่กลางหน้าผากและเป็นสีเขียวเรืองแสงในความมืด มีเรื่องเล่ากันของชาวกะเหรี่ยงว่า ผู้ที่พบเจอกับเสือสมิง มักจะเห็นเสือสมิงปรากฏภาพเป็นผู้หญิงหรือเมียมาตามถึงในป่าแจ้งว่า ลูกป่วยให้กลับบ้าน เป็นต้น ถ้าลงจากห้างไปก็จะถูกฆ่าตาย บ้างถึงกับว่า เมื่อมีผู้ไม่ยอมลงไป สักพักก็กลับมาใหม่พร้อมด้วยคนอีกสี่คนหามคานใส่ศพของลูกหรือเมียมาก็มี มีบางคนที่ยิงปืนใส่ เช้ามาเมื่อลงจากห้างพบว่า มีรอยเท้าเสือขนาดใหญ่เพ่นพ่านอยู่บริเวณนั้น โดยเชื่อว่าคนสี่คนที่เห็นว่าหามคานนั้น คือ ขาทั้งสี่ข้างของเสือ นั้นเอง
ในตำนานลิลิตพระลอของจังหวัดแพร่ก็มีการกล่าวถึงอาถรรพ์เกี่ยวกับป่าอยู่ว่า “ป่าที่นางรื่นนางโรยเดินทางไปพบปู่เจ้าสมิงพรายเพื่อทำเสน่ห์ใส่พระลอพูดถึงสัตว์ตามธรรมชาติ คือจระเข้ และสัตว์เหนือธรรมชาติ มีช้างน้ำ และเงือกเอ็นดูสองนางตกใจกลัว ระรัวหัวอกสั่น ลั่นทะทึกทะทาว สราวตามหมอผะผ้ำ เห็นแนวน้ำบางบึง ชรทึงธารห้วยหนอง จระเข้มองแฝงฝั่ง สระพรั่งหัวขึ้นขวักไขว่ ช้างน้ำไล่แทงเงา เงือกเอาคนใต้น้ำ กระล่ำตากระเลือก กระเกลือกกลอกตากลม ผมกระหวัดจำตายช้างน้ำที่ไล่แทงเงาตัวเอง” สำหรับอาถรรพ์ของป่านั้นยังมีอีกมากมาย ทั้งในวรรณกรรมประเภทต่างๆเรื่องเล่า ตำนาน นิยาย นิทาน ทำให้ทราบว่าคนไทยมีวิถีชีวิตความเชื่อและความผูกพันอยู่กับป่า ซึ่งปัจจุบันเริ่มจะเลือนรางห่างหายไปกับกาลเวลา
ข้อมูลจาก th.wikipedia.org/wiki/เสือสมิง,http://www.reurnthai.com/index.php?topic=4673.0
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น